دستگاه جوجه کشی یک محفظه ای هست که علی رقم تولید و حفظ دما و رطوبت مورد نیاز جوجه کشی باید به مقدار کافی اکسیژن و هوای تازه وارد دستگاه کند و در اختیار جنین های درحال رشد قرار دهد.

 لذا تصور این که هوای محیط پیرامون دستگاه نقشی در عمل جوجه کشی ندارد و دستگاه ایزوله هست کاملاً اشتباه می باشد.

اگر شما صاحب یک دستگاه جوجه کشی از تولیدات شرکت های معتبر هستید قطعاً همراه دستگاه دفترچه راهنما و آموزشی جوجه کشی قرار دارد.

بدون استثنا در تمام این دفترچه ها شرایط محل نصب دستگاه ذکر شده است از مهم ترین این شروط محدوده دمایی مجاز بین 22 تا 30 درجه سانتی گراد می باشد.

در طول سال بیشترین تماس با واحدهای خدمات پس از فروش شرکت های تولید کننده دستگاه جوجه کشی در فصل زمستان در محدوده ایامی است که موج هوای سرد و بارش های برف و باران در کشور حاکم است.

در این مقاله کوتاه قصد داریم به طور کاربردی چند عامل را بررسی و توصیه های لازم را برای جوجه کشی بهتر در این فصل سال به شما آموزش دهیم تا از جوجه کشی در زمستان لذت ببرید.

نکته اول

دمای اتاق دستگاه جوجه کشی

وقتی صحبت از دمای اتاق جوجه کشی می شود منظورمان دقیقاً کجای اتاق است ؟

منظور از دمای اتاق ، دمای هوا در فاصله 50 سانتی متری دریچه های ورود هوای تازه می باشد که معمولاً در پایین ترین قسمت دستگاه جوجه کشی تعبیه شده‌اند، لذا گاها دیده می شود دمای اتاق در ارتفاع یک متری 25 درجه بوده ولی به علت نفوذ توده هوای سرد از زیر درب ها و درزها هوا به دمای حدود 10 درجه می رسد و از طریق دریچه های دستگاه وارد شده است و موجب ایجاد شوک حرارتی و ایجاد اختلاف دما در بین طبقات دستگاه جوجه کشی شده است.

بهتر است از یک پنکه کوچک برای ترکیب هوای گرم بالای اتاق و هوای سرد پایین استفاده شود و اگر از دستگاه های سایز کوچک و متوسط استفاده میکنید دستگاه را روی یک میز قرار دهید.

از نشانه های سرد بودن محیط نصب دستگاه ایجاد قطرات آب بر روی بدنه دستگاه و یا حتی پوسته تخم ها می باشد.

نکته دوم

بخار ساز

از دستگاه بخار سرد التراسونیک غافل نشوید دقت کنید که دستگاه های بخار ساز التراسونیک بدون این که در دمای آب و بخار حاصل تغییر چندانی ایجاد کنند آن را به داخل دستگاه هدایت می‌کنند. مشاهده شده که در فصل زمستان کاربرهای دستگاه جوجه کشی از آب بسیار سرد برای مخزن بخار ساز استفاده کرده اند و موجب خسارت جدی به جوجه کشی شده اند.

 همچنین دستگاه های بخار ساز التراسونیک بخار تولیدی را با کمک یک فن کوچک که در زیر مخزن دستگاه قرار دارد به داخل دستگاه هدایت می کنند لذا اگر در کف اتاق هوا سرد باشد همان هوای سرد را با رطوبت ترکیب کرده و وارد دستگاه جوجه کشی می‌نمایند.

نکته سوم

در فصل سرما قبل از جوجه کشی تخم های نطفه دار را ابتدا در بیرون از دستگاه جوجه کشی به دمای 25 تا 30 برسانید و سپس داخل دستگاه قرار دهید تا روی پوسته آن ها شبنم ایجاد نشود.

نکته چهارم

تجهیزات و تاسیاست استاندارد

در بسیاری از واحدهای جوجه کشی از آنجا که پیش بینی لازم برای فصل سرما به درستی انجام نشده است برای جبران دما از بخاری های برقی با مصرف برق بالا در کنار دستگاه جوجه کشی استفاده می کنند این کار یک خطر جدی در بردارد ( اُفت ولتاژ برق مجموعه شما)

 قطعاً استفاده از مصرف کننده های برقی پرمصرف در مزارع و واحدهای جوجه کشی آن هم از یک کنتور برق می‌تواند باعث اُفت ولتاژ شده و به سیستم کنترل دستگاه جوجه کشی آسیب رسانده و یا مانع گرم شدن کامل دستگاه شود. حتی در مواردی مشاهده شده که باعث ایجاد خطا در محاسبه دمای دستگاه های جوجه کشی شده است.

استفاده از ترانس محافظ جریان با قابلیت کاهنده و افزاینده ولتاژ امری ضروری در واحدهای جوجه کشی می باشد.

خلاصه مقاله

1- هم دما کردن تدریجی تخم های نطفه دار با دستگاه

2- کنترل دمای اتاق جوجه کشی کف اتاق

3- استفاده از آب ولرم حدود 30 تا 35 درجه برای دستگاه بخار ساز

4- استفاده از یک پنکه کوچک برای گرم نگه داشتن یکنواخت اتاق دستگاه جوجه کشی

5- اجتناب از باز و بسته کردن بی مورد درب دستگاه جوجه کشی

6- دقت در جریان کشی از برق

7- استفاده از ترانس افزاینده ولتاژ

به علت وارد شدن ماشین در زندگی و توسعه شهرنشینی، از تحرک ما انسان ها کاسته شده است. این پدیده سبب ظهور و بروز بیماری های قلب و عروق و افزایش وزن در این جوامع شده است. لذا اهمیت استفاده از رژیم های مناسب و موادی که بتوانند به طور طبیعی نیازهای ما را برآورده سازند به خوبی آشکار می گردد.

گوشت بوقلمون مناسب برای بیماری قلبی و چربی خون

در این راستا دستیابی به منابع غذایی سالم تر و در عین حال تامین کننده احتیاجات غذایی منطبق با سلیقه های گوناگون و در عین حال اقتصادی بسیار مورد توجه قرار گرفته است. مواد خوراکی طبیعی مطمئن ترین راه جهت تامین این نیازها هستند و یکی از این مواد گوشت بوقلمون به عنوان بهترین منبع تامین پروتئین حیوانی و مواد معدنی با کلسترول و چربی کم است. که حتی با دارا بودن دو نوع گوشت قرمز و سفید در بسیاری از موارد می تواند جایگزین گوشت قرمز گردد. خصوصا برای افرادی که به دلیل داشتن بیماری های خاص مانند بیماری های قلبی و چربی خون زیاد، قادر به استفاده از گوشت قرمز نیستند.

مدت زمان دوره پرورش بوقلمون برای عرضه به بازار

در حال حاظر بوقلمون ها همانند سایر ماکیان گوشتی هم در سالن و تحت مدیریت علمی پرورش داده شده و هم در مزارع دست به کار جوجه کشی بوقلمون میزنند. همچنین از خوراک یا کنسانتره هایی با فرمولاسیون مناسب استفاده می کنند که در این شرایط ظرف مدت 4 ماه برای کشتار و عرضه به بازار آماده می شوند. لذا به دلیل زمان کوتاه تر پرورش و استفاده از مواد ویژه در خوراک، گوشت آن ها نرم تر، ارزان تر و سالم تر به دست مصرف کنندگان می رسد.

ضایعات گوشت بوقلمون

گوشت بوقلمون دارای کمترین ضایعات (حدود %18) بوده که از لحاظ اقتصادی خانوار بسیار مقرون به صرفه می باشد. همچنین گوشت بوقلمون به دلیل داشتن دو نوع گوشت قرمز(40%) و سفید (60%) می تواند نیاز هر سلیقه ای را برآورده سازد.

تازه یا منجمد ؟

از نظر کیفی تفاوت معنی داری میان گوشت بوقلمون تازه و منجمد وجود ندارد و می توان گوشت بوقلمون را تا 6 ماه در فریزر نگهداری نمود و پس از آن جهت مصرف گوشت را از حالت انجماد خارج کرد که در این حالت گوشت به سرعت تازگی و طراوت اولیه خود را باز خواهد یافت علاوه بر این که هیچگونه افتی را در مواد مغذی آن شاهد نخواهیم بود.

پروتئین گوشت بوقلمون

پروتئین گوشت بوقلمون دارای اسید آمینه های متعددی از جمله تریپتوفان بوده که پیش ماده تولید سروتونین می باشد. این ماده در احساس آرامش، کنترل اشتهاء و ایجاد گرسنگی یا سیری نقش عمده ای داشته و کاهش آن در خون موجب افسردگی و حتی گرسنگی می گردد. در فصول سرد سال به دلیل کاهش شدت نور خورشید میزان سروتونین در بدن کاهش می یابد. لذا در این فصول مصرف گوشت بوقلمون می تواند نیاز بدن به اسید آمینه تریپتوفان باشد.

آهن موجود در گوشت بوقلمون

گوشت بوقلمون دارای مقادیر فراوان آهن قابل جذب می باشد که نقش آن در افراد کم خون و یا در حال رشد بسیار ارزنده است. وجود پروتئین های مناسب در کنار آهن موجب بهبود سیستم امنیی بدن گشته و بدن را در مقابل انواع بیماری های مقاوم می سازد. پیش بینی می شود با توسعه مراکز پرورش، میزان تولید و مصرف گوشت بوقلمون در کشور افزایش و سلامت افراد تضمین بیشتری یابد.

در اقلیم های گرم و مدیترانه ای، اردک ها اغلب بر روی بستر نرده ای پرورش می‌یابند. زیرا تهویه از طریق بستر در دفع حرارت محسوس سودمند است. برخی مصالح مانند شبکه های سیمی با روکش پلاستیکی، پلاستیک فشرده، بستر فلزی مشبک، بستر نرده ای چوبی یا ساخته شده از گیاه بامبو به عنوان مواد بستر استفاده شده اند اما باید به دقت ساخته و نصب شوند زیرا تراشه ها و لبه های تیز باعث خراشیدگی پا شده و بلافاصله عفونی شده و باعث التهاب مفاصل و سپتی سمی می گردد. در هنگام استفاده از بامبو به خصوص در زمان اتصال آن ها به یک دیگر جهت استحکام، تراشه های آن باعث جراحت و به تدریج مرگ پرنده می‌شود.

وضعیت فاضلاب در بستر نرده ای

جهت جلوگیری از تجمع فاضلاب در زیر نرده ها تعبیه زهکش ها ضروری است و چاه فاضلاب مناسب جهت ورودی مجاری زهکش ها و سیستم فاضلاب نیز باید فراهم گردد. در قسمت بستر نرده ای، کف پوش های ورودی فاضلاب و مجاری زهکش ها جهت جلوگیری از فعالیت بی هوازی باکتری ها در فاضلاب و ایجاد بوی نا مطبوع مرتبا شسته و تمیز شوند. استفاده از سیستم های هدایت کننده فاضلاب به سمت مجاری جمع کننده آن توصیه می شود.

پرورش اردک در اقلیم های گرمسیری در گذشته چگونه بوده است؟

در گذشته، در جایگاه های پرورش نیمه متراکم گله مادر و جوجه اردک به محوطه ماسه ای و پوشیده از کاه و کلش دسترسی داشتند اما با افزایش نگرانی‌ها درباره سلامت و بهداشت در زمان جوجه کشی اردک به تدریج باعث ساخته شدن محوطه بتونی گردید که این نوع بستر نیز جهت ممانعت از کثیف شدن پرهای پرندگان، نیازمند شست و شوی مداوم است. جلوگیری از آلوده شدن اردک های اهلی به بیماری توسط پرندگان وحشی به خصوص پرندگان آبزی مهاجر ضروری است به همین منظور میتوان از توری های پلاستیکی یا توری های مشبک با چشمه های ریز جهت محصور کردن پرندگان بهره جست.

تاثیر سایه در پرورش اردک

در اقلیم های گرم، سایه بودن مداوم محوطه بتونی از جذب نور خورشید جلوگیری کرده و امکان استراحت پرندگان بر سطح خنک و سرد و به دور از نور خورشید را فراهم می‌کند. در اقلیم های مدیترانه ای و معتدل آلونک های متحرک در طول تابستان برای پرندگان سایه ایجاد کرده و در فصول سرد سال نیز از تابش و حرارت خورشید استفاده می کنند.

علاقه ی اردک ها به شنا کردن

اردک های مادر و جوجه اردک ها جهت شنا کردن به آب خارج محوطه دسترسی دارند. اردک ها از شنا کردن لذت برده و در دفع حرارت آن ها موثر است زیرا افزایش جریان خون به پاها، بالها و نوک و متعاقبا دفع حرارت محسوس برای پرندگان خوشایند است. علی رغم این، دفع حرارت به این شیوه تحت تاثیر دمای آب قرار می گیرد. مجاری آب با عرض 50 تا 100 سانتیمتر و حداکثر عمق 15 سانتیمتر جهت کاهش فاضلاب تولید شده به منظور جلوگیری از افزایش دمای آب در سایه قرار گیرند. فراهم کردن آب جاری حتی با سرعت ناچیز، می تواند دمای آب را تا 10 درجه سانتی‌گراد کاهش دهد که با افزایش نگرانی ها درباره آلودگی و قوانین آمریکای شمالی و اتحادیه اروپا، فاضلاب باید در زمین های کشاورزی منتشر شده و یا از ورود آب زائد به نهر و رودخانه ها و سیستم های فاضلاب جلوگیری شود. فراهم کردن محوطه بیرون با اسپری کنترل شده آب به صورت الکتریکی در دو متری بالای سر جوجه، بدون تولید فاضلاب به طور قابل توجهی باعث کاهش دما می گردد. مرطوب کردن بستر محوطه بیرون در تبادل گرمایی موثر بوده و در ساعات گرم روز با ایجاد بستر خنک جهت استراحت و رفتار اجتماعی آن ها سودمند است.

قفس مرغ عشق در بین تجهیزات لازم برای نگهداری مرغ عشق اهمیت ویژه ای دارد. به علاوه محل قرار گیری قفس مرغ عشق در منزل مسکونی شما نیز حائز اهمیت است.

اکیداً به شما توصیه می کنم، پیش از ورود مرغ عشق به منزل، در خصوص تجهیرات لازم برای نگهداری مرغ عشق تصمیم گیری نمایید. پیش از این نیز ذکر شد که مرغ عشق هنگام ورود به مکان تازه دچار تنش می گردد، لذا خریداران و خوانندگان محترم بایستی از ایجاد تنش مضاعف در این پرنده دوست داشتنی ( با تغییر مکرر مکان قفس مرغ عشق )، اجتناب ورزند. یک قفس مرغ عشق علاوه بر اندازه مناسب، باید دارای تجهیزاتی چون میله‌های افقی و عمودی، ظروف غذا و آب مناسب، سه یا چهار نشیمنگاه در ارتفاعات متفاوت و نیز پوشش مناسب جهت پوشانیدن قفس مرغ عشق در مواقع ضروری بوده و لانه ی مناسبی جهت جفت گیری مرغ عشق داشته باشد.

محل قرار گیری انواع قفس مرغ عشق

 برخی از انواع قفس ها، انحصارا بایستی روی میز قرار گیرند. تعدادی نیز باید الزاماً در حالت ایستاده استفاده شوند. انتخاب هر یک از این انواع، کاملا به سلیقه شما بستگی دارد. اگر شما دارای منزلی پر جنب وجوش، همراه با کودکان خردسال و سایر جانوران دست آموز هستید، ما قفس های نصب شده بر دیوار را به شما توصیه می نماییم. در صورت برخوردار بودن از زندگی آرام و عاری از هرگونه جنب و جوش،قفس مرغ عشق و سه پایه زیر آن گزینه مناسب برای شما خواهند بود.

هنگام خریداری سه پایه زیر قفس مرغ عشق ، دقت نمایید که شی مزبور کاملاً با استقامت بوده و با قفس مرغ عشق از نقطه نظر اندازه، در تناسب باشد. به سبب آن که پرنده اغلب اوقات خویش را در داخل قفس می گذراند، شما با انتخاب قفس ایمن و مطلوب برای وی، محیط زندگی مرغ عشق را ایده آل می نمایید.

هنگام انتخاب قفس مرغ عشق بایستی به چند نکته خاص توجه نمایید:

1- از اندازه مناسب قفس مرغ عشق اطمینان حاصل نمایید. ابعاد قفس مطلوب برای یک جفت مرغ عشق (طول، عرض و ارتفاع)، بایستی حداقل 75*60*100 سانتی متر مکعب باشد.

2 – قفس آکریلیک، به لحاظ شستشو از سایر انواع قفس ها، مناسب تر می باشد. قفس های ساخته شده از چوب یا بامبو، ظرف مدت زمان کوتاهی توسط منقار پرنده از بین می روند.

3 – از باز و بسته شدن مناسب در قفس مرغ عشق ، پیش از خریداری مطمئن شوید. از ابتیاع قفس هایی که دارای دری گیوتین مانند هستند، جداً خودداری کنید.

4 – سینی کف قفس مرغ عشق بایستی ساختاری مناسب داشته و ورود و خروج آن به قفس به آسانی انجام پذیرد. به علاوه در زیر سینی، باید شبکه سیمی وجود داشته باشد که هنگام تعویض و شست و شوی سینی، مانع فرار پرنده گردد.

اندازه و ابعاد قفس مرغ عشق

به یاد داشته باشید که قفس بایستی به اندازه ای بزرگ باشد که لوازم قفس مرغ عشق نظیر ظروف غذا و آب، نشیمنگاه ها و اسباب بازی های پرنده مثل نردبان مرغ عشق به راحتی در آن جای گیرند. جهت اطمینان از اندازه مناسب قفس، می توانید طول، عرض و ارتفاع آن را اندازه گیری نمایید. چنان چه ذکر شد، اندازه قفس مطلوب برای یک جفت مرغ عشق حداقل 75*60*100 سانتی متر مکعب می باشد. در برخی از کتب، ابعاد طول، عرض و ارتفاع قفس در کم ترین حالت برای یک قطعه مرغ عشق، سرجمع 152 سانتی متر بیان شده است (طول: 60 سانتی متر، عرض: 46 سانتی متر و ارتفاع: 46 سانتی متر).

جنسیت مرغ عشق در اندازه ی قفس موثر است چنان چه مرغ عشق خریداری شده دارای ذاتی پر جنب و جوش بوده و متعلقات قفس نیز فراوان است، اندازه قفس مرغ عشق بایستی بزرگ تر باشد. توصیه ما به شما، انتخاب بزرگ ترین نوع قفس ممکن می باشد. به یاد داشته باشید که مرغان عشق همانند هواپیماهای کوچک، به جای حرکت عمودی هلیکوپتری، عموما به صورت افقی پرواز می کنند. بدین لحاظ، قفس های مستطیلی شکل و طویل در مقایسه با قفس های مرتفع و باریک، ارجح می شود. قفس های مستطیلی شکل، امکان پرواز افقی پرنده را فراهم می نمایند.

قفس قناری بر اساس سایز در سه نوع که عبارتد از: قفس قناری تک، جفت کن و جوجه پرون در بازار موجود می باشد.

قفس قناری تک: قناری ها را به صورت تنها (معمولا قناری نر) را در این قفس به منظور آماده شدن برای جفت گیری نگهداری می کنند. البته از قفس قناری تک در منازل نیز استفاده می شود که معمولا برای لذت بردن از صدای قناری یک قناری در این قفس نگهداری می کنند. طول قفس قناری تک حدودا 35-30 سانتی متر می باشد.

قفس قناری جفت کن: این قفس مناسب برای زمانی است که قناری ها آماده جفت گیری و تولید مثل هستند. قناری ها را به صورت جفت جفت (یک نر و یک ماده) وارد این قفس ها می کنند. طول این نوع از قفس حدود 45-40 سانتی متر است.

قفس قناری جوجه پرون: جوجه هایی که آماده پرواز شده اند را در این نوع از قفس نگهداری می کنند. که معمولا طول آن حدود یک متر است.

ابعاد قفس قناری

قناری ها به فضای بزرگ عادت دارند. از این رو باید قفسی را انتخاب کنید که فضای کافی برای پرنده داشته باشد. هیچگاه یک قفس قناری را صرفاً به خاطر ظاهر قشنگ آن انتخاب نکنید چون احتمال دارد که برای پرنده بسیار کوچک باشد، باعث آسیب دیدن پرهای او شده و در نتیجه سلامتی او را به مخاطره اندازد. قفس قناری باید آنقدر بزرگ باشد تا پرنده آزادی حرکت داشته باشد. اگر قفس تنها برای یک پرنده در نظر گرفته شده باشد باید حداقل طولی معادل 40 سانتی متر داشته باشد و اگر برای دو پرنده است باید 50 سانتی متر طول داشته باشد. چنانچه به هر دلیلی مجبور به انتخاب قفس کوچک تر می باشید باید هر روز مدتی به پرنده اجازه دهید تا از قفس خارج شود و پرواز کند.

شکل قفس قناری

قفس های مربع یا مستطیل شکل، بهتر از قفس های گرد است. زیرا فضای داخل قفس های گرد برای پرنده بسیار تنگ می‌باشد. قفس های فلزی در مقایسه با انواع چوبی به جرب ها و میکروب ها امکان مخفی شدن نمی دهند و در عین حال راحت تر تمیز می شوند. برای جلوگیری از گیر کردن سر پرنده در بین میله های عمودی قفس قناری ، فاصله بین آن ها باید در حدود 5/9 الی 19 میلی متر باشد. البته وجود چند میله افقی علاوه بر استحکام بخشیدن به قفس قناری سبب فراهم آمدن جای پای مناسبی نیز می گردد تا پرنده بتواند از دیواره آن بالا برود.

نکات مهم در انتخاب درب قفس قناری

یکی از کارهای مشکل در پرورش قناری داخل و خارج کردن پرنده از قفس است. بدین جهت درب قفس قناری باید به اندازه کافی بزرگ باشد تا شخص بتواند پرنده را در حالی که در میان دست خود گرفته است به راحتی و بدون برخورد دست با قفس قناری از آن خارج نماید.

بهترین نوع درب قفس به شکلی است که دارای لولا بوده و به طرف خارج باز می شود ولی انواع دیگری نیز وجود دارد که به صورت کشویی به سمت بالا باز می گردد که باید مراقب اینگونه درها باشید زیرا اگر به طور ناگهانی بسته شوند می توانند برای قناری همچون تیغه گوتین عمل کنند. برای جلوگیری از احتمال وقوع چنین حالتی می توان از یک قلاب و گیره لباس استفاده کرد و در را با آن نگه داشت حتی بعضی از قفس ها دارای بیش از یک در و با اندازه های مختلف می باشند و یا سقف آن ها به کنار می رود تا قناری بتواند هر موقع که مایل باشد داخل یا خارج شود.

در داخل برخی قفس ها ظرف های مخصوص آب و دان نیز وجود دارد، اما از ظرف های پلاستیکی یا سرامیکی نیز می توان برای این منظور استفاده کرد. ظرف ها باید روی کف قفس قناری و به دور از چوب هایی که جهت نشستن پرنده در نظر گرفته شده اند، قرار گیرند تا از ریختن مدفوع پرنده بر روی آنها و آلوده شدنشان جلوگیری شود.

قفس هایی نیز وجود دارند که جهت آویزان کردن ظرف های آب و غذا به دیواره آن ها جاهای خاصی تعبیه شده است که هم مانع از واژگون شدن ظروف می شود و هم احتمال ریختن مدفوع پرنده روی آن ها کاهش می یابد. همچنین در این گونه قفس ها درهای متعددی جهت سهولت در نظافت و پرکردن دوباره ظرف ها وجود دارد.

قرار دادن وسایل بازی در قفس قناری

 قناری را با قرار دادن وسایل اضافی و غیر ضروری در قفس گیج نکنید. اینگونه وسایل قفس قناری را در هم ریخته و مزاحم حرکت پرنده شده و مانع آواز خواندنش می‌گردد. یک اسباب بازی ساده، به عنوان مثال یک زنگ یا آینه را می توان به دیواره قفس قناری وصل کرد. هرگز از ریسمان بلند یا زنجیر که امکان دارد به قناری گیر کرده و او را زخمی نماید، استفاده نکنید. حتی یک توپ تنیس روی میز و یا یک شاخه درخت می تواند تفریح جالبی برای او باشد. ابتکار به خرج دهید و هر از چندگاه اسباب بازی ها را عوض کنید. از وسایلی که ممکن است سمی و یا دارای لبه تیز بوده و یا تکه های کوچک داشته باشند و توسط پرنده بلعیده شوند استفاده نکنید.

انتخاب چوب زیر پا در قفس قناری

به عنوان چوب زیر پای قناری، می توان دو یا سه عدد شاخه درخت درون قفس قناری قرار داد. جهت ورزش دادن پاها و پنجه های قناری بهتر است چوب ها دارای قطر های مختلف بین 1 تا 2 سانتی متر باشند. هیچگاه آن ها را بالای ظروف غذا و آب قرار ندهید و بهتر است به قدر کافی از هم دور باشند تا پرنده مجبور شود بین آن ها پرواز کند. یک قناری باید بتواند از بال های خود استفاده کند زیرا ورزش عاملی حیاتی برای یک قناری سالم است. باید مراقب باشید که چوب ها به اندازه کافی از دیوارهای قفس قناری دور باشند تا پرهای دم پرنده آسیب نبینند. همچنین جهت فعالیت بیشتر پرنده، قرار دادن یک شاخه در بالای قفس قناری مناسب می باشد، البته باید توجه کرد که فاصله کافی از سقف قفس رعایت شود.

پوشاندن کف قفس قناری

کف قفس قناری را با حوله کاغذی یا پلاستیک بپوشانید. روزنامه برای این کار مناسب نیست چرا که جوهر مطالب چاپ شده روی آن به بدن قناری می‌مالد و باعث کثیف شدن او می گردد و حتی در برخی موارد موجب مسمومیت مزمن پرنده با سرب می شود. کف بعضی قفس ها کشویی است و در برخی دیگر قفس قناری توسط لولایی به کف آن متصل بوده و یا قفس کلاً از ناحیه زیرینش جدا می گردد تا راحت تر بتوان آن را تمیز کرد. بهترین مورد مصرف این قفس ها زمانی است که می خواهید پرنده را به بیرون از منزل ببرید. در این مواقع قسمت زیرین قفس قناری را برداشته و قفس را روی سبزی ها قرار دهید تا پرنده بتواند طعم طبیعت وحشی را بهتر بچشد.

نظافت کف و میله های قفس قناری

هر هفته کف قفس قناری را شسته و کاملاً خشک کنید و هر چند وقت یک بار نیز میله های قفس را تمیز نمایید. با کمک یک برس سفت می توان هرگونه ذرات خشک شده بر روی قفس قناری را پاک کرد. چوب های داخل قفس را با یک برس معمولی و یا برس مقعری که مخصوص پاک کردن چوب ها می باشد و یا کاغذ سنباده نرم تمیز نمایید. قبل از بازگرداندن مجدد آن ها به داخل قفس، اجازه دهید که کاملاً خشک شوند. چوب های خیس یا مرطوب باعث تورم مفاصل، رماتیسم و یا سرماخوردگی پرنده می شوند. ظرف های آب و غذا را باید به طور روزانه با آب گرم و صابون بشویید. شاید بهتر باشد در هنگام شستشوی کامل قفس، جهت نگهداری موقت پرنده، قفس کوچک دیگری نیز داشته باشید.

مناسب ترین محل برای قفس قناری در منزل کجاست؟

محل قرارگیری قفس قناری در منزل نیز خود نکته بسیار مهمی است. ترجیحا قفس را در سطح دید یعنی در ارتفاعی حدود 2 متر بالاتر از سطح زمین نصب کنید. اگر قفس قناری را خیلی پایین نصب کنید، موجب وحشت قناری می شوید زیرا در طبیعت، خطر (یا به عبارتی پرنده شکاری) همواره از بالای سر، قناری را تهدید می کند. از طرفی دیگر فقسی که خیلی بالا باشد مانع ارتباط کافی پرنده با انسان می گردد. از قرار دادن قفس قناری بر روی زمین خودداری کنید. آن را یا آویزان کرده یا روی یک پایه یا میز نزدیک به دیوار قرار دهید. اگر یک یا دو سمت قفس قناری بسته باشد برای پرنده حکم یک لانه را پیدا می‌کند و در این شرایط، پرنده بیش از زمانی که قفس از چهار طرف باز است، احساس راحتی و امنیت خواهد کرد.

چند روز اول قفس را باید در یک اتاق آرام و ساکت (مثل انباری) قرارداد. این کار موقتی و تا زمانی است که پرنده با محیط جدید خو بگیرد. پس از مدت کوتاهی او را برای همیشه به اتاق شلوغ تر انتقال دهید. از قرار دادن قفس قناری در آشپزخانه که معمولا تغییرات شدید دمایی و بخار چربی دارد خودداری کنید. حتی الامکان دمای روزانه باید بین 15 تا 21 درجه سانتیگراد و شب هنگام بیش از 5 درجه سانتیگراد باشد.

مکانی را انتخاب کنید که هوای آن به خوبی تهویه شده و عاری از دود و دور از کوران هوا باشد. بدن پرندگان زینتی را لایه نازکی از پر می پوشاند و در نتیجه نسبت به سرما حساسیت بیشتری دارند. از هیترها و رادیاتورهایی که هوا را خشک کرده و در نتیجه به پرهای پرنده آسیب می رساند استفاده نکنید. همچنین قرار دادن طولانی مدت پرنده در معرض هوای گرم باعث تولک رفتن زودرس (قبل از موعود) می‌گردد.

قرار دادن قفس قناری در معرض نور

قناری ها به خوبی در برابر افتاب و نور عکس العمل نشان می دهند. روزانه باید چند ساعتی قفس قناری را در معرض نور خورشید قرار دهید اما مراقب باشید که مبادا بیش از حد در معرض نور خورشید قرار گرفته و آفتاب زده گردد. برای این منظور باید مطمئن باشید که بخشی از قفس در سایه است و پرنده می‌تواند با جابجایی به موقع، از خود در برابر گرما زدگی مواظبت کند.

شرایط  قفس قناری هنگام خوابیدن پرنده

قناری عادت دارد که با غروب آفتاب بخوابد. از این رو باید هنگام شب، اتاق محل نگهداری آرام و تاریک باشد. اگر چنین امکانی وجود ندارد، انداختن یک پارچه روی قفس قناری برای این منظور کافی می باشد. گاهی اوقات پارچه مزبور باعث هیجان زدگی و عصبانیت قناری می شود که در این صورت باید از این روش صرف نظر نمود. قفس یک پرنده آرام را هرگز نباید در طول روز پوشانید.

بیرون بردن قفس قناری از منزل

اگر مایلید قفس قناری را به بیرون از خانه ببرید، باید به خاطر داشته باشید که قفس به علت جلای فلزی که دارد انعکاس نور شدیدی ایجاد می کند که سبب جلب نظر موجودات مختلف می‌شود. برای رفع این مشکل می‌توان قفس قناری را به شاخه های یک درخت و دور از نور مستقیم آفتاب و پرندگان شکاری آویزان کرد. قرار دادن قفس روی زمین فقط در شرایطی امکان پذیر است که مکان دور از خطر بوده و نظارت دائم بر آن داشته باشید. بدانید که پرنده شما یک قربانی ناتوان است و نمی تواند از خطر هایی که برای پیش می‌آید بگریزد. هیچگاه پرنده را هرقدر هم که دست‌آموز باشد بدون قفس بیرون نبرید چون اگر پرواز کند، احتمال دارد که هرگز او را نبینید.