96/1/29
11:50 ص
شتر مرغها پاهای درازی دارند و این بدان معنی است که مشکلات مربوط به رشد و نمو استخوان در این پرنده شایع میباشد. چرخش تیبوتارس به پیچ خوردن پا در ناحیه بالای مفصل خرگوشی و برگشتگی انگشتان پا به سمت بیرون اطلاق میشود (شکل 8-8). مشکل اساسی، پیچ خوردن انتهای دیستال استخوان ساق پا (تیبوتارس) در ناحیه نزدیک به مفصل خرگوشی میباشد (شکل 9-8). غالباً پرنده بر مشکل ایستادن غلبه میکند و پیچ خوردگی با قرار گرفتن دو پا در وضعیت خلاف جهت هم به نهایت خود میرسد هر چند در اینگونه موارد ممکن است استخوان هنوز به طور کامل پیچ نخورده باشد.
بسیاری از موارد چرخش در 21-14 روز اول بعد از بیرون آمدن از دستگاه جوجه کشی دیده می شوند، اگر چه این شکل می تواند در پرندگان مسنتر نیز بخصوص در شرایط ازدحام پرندگان ایجاد گردد. میزان وقوع چرخش تیبوتارس می تواند 10-55% جمعیت جوجه ها باشد. هرچند ممکن است در برخی موارد اصلاً مشاهده نشود و یا در پای راست جوجه شتر مرغ دلایل بروز این عارضه بسیار شایعتر است. شرایط جوجه کشی، تغذیه و ژنتیک به عنوان دلایل عمده این عارضه معرفی شدهاند. اما احتمالاً ضربه هم دلیل دیگری برای این مشکل می باشد. صفحات رشد بزرگ، نرم و غضروفی در استخوان های ساق به راحتی آسیب پذیرند و این باعث سرعت های رشد متفاوت در قسمت های مختلف استخوان می شود که با گذشت زمان استخوان بد شکل شده و سبب می شود پاها دقیقاً در قسمت بالای مفصل هوک به سمت بیرون پیچ بخورند.
آسیب می تواند در حین بیرون آمدن از تخم یا در طول چند روز اول زندگی رخ دهد. موارد چرخش که در مراحل بعدی اتفاق میافتند، بیشتر در شرایط ازدحام جمعیتی و زمانی که پرندگان به واسطه زمین خوردن یا برخورد با حصارها آسیب میبینند، رخ میدهد. احتمال بهبود در پرنده مبتلا به چرخش پا ضعیف می باشد. موارد شدید بیماری مانع ایستادن راحت پرنده شده و در نتیجه تغذیه پرنده و آسایش و رفاه آن را به هم میزند. تا به حال هیچ گونه درمان مؤثری برای پیچ خوردگی پاها وجود نداشته است و توصیه میشود که به خاطر راحت شدن پرنده آن را از گله حذف کرد. حتی اگر پرنده زنده بماند سرعت رشد آن آنقدر پایین است که حتی برای کشتار هم مناسب نخواهد بود و صد البته به منظور پرنده مولد هم نمیتوان از آن استفاده کرد.
95/11/30
11:41 ص
شتر مرغ های نر و ماده به طور واضح و مشخصی بعد از 12ماهگی تشخیص داده می شوند.
بر خلاف پستانداران در پرنده ها تعیین جنسیت در دوران جوجه کشی و یا در دستگاه جوجه کشی امکان پذیر نبوده و این عمل بعد از بیرون آمدن جوجه ها از تخم و پس از گذشت مدت زمان مشخصی برای هر پرنده معین می شود.
تعیین جنسیت جوجه شترمرغ ها قبل از 3 ماهگی
پرهای سیاه بر روی بدن مشخصه پرندگان نر می باشد اما اغلب لازم است تا جوجه ها در سن 3 ماهگی یا سنین پایین تر تعیین جنسیت شوند، زیرا گاهی اوقات که قصد فروش پرندگان را داشته باشیم تعیین جنسیت آن ها لازم می باشد. تعیین جنسیت با استفاده از روش های ژنتیکی و توسط آزمایش دی.ان.ای امکان پذیر است اما روش پر هزینه ای است و برای پرندگانی که به قصد فروش به عنوان پرندگان پرواری استفاده می شوند توجیه اقتصادی ندارد. مشخصه های ظاهری در شترمرغ ها برای تشخیص جنسیت آن ها کم است، بدین دلیل از روش شناسایی کروموزوم های جنسی (که در تعیین جنسیت دیگر پرندگان معمول نیست) استفاده می گردد.
تعیین جنسیت از طریق آزمایش فیزیکی
تعیین جنسیت از طریق آزمایش فیزیکی، نیاز به لمس آلت تناسلی در پرنده دارد. جوجه های شترمرغ را میتوان در 14-7 روزگی با استفاده از آزمایش کلوآک تعیین جنسیت کرد. فالوس به طرف بیرون کلوآک و در بخش شکمی قرار دارد که با ایجاد فشار ملایمی در سمت جانبی کلوآک برگردانده می شود. هنگامی که فالوس از کلوآک بیرون می آید می توان آن را به آرامی مورد بررسی قرار داد. فالوس پرنده نر نسبتاً بلند (4-3 میلی متر) است و بعضی اوقات بر اثر مالش سفت و محکم می شود، در حالی که فالوس پرنده ماده در هنگام لمس کردن نسبتاً کوچک (3-2 میلی متر) و نرم به نظر میآید. تعیین جنسیت جوجه ها نیاز به تمرین بر روی گروه پرندگان دیگری دارد. این پیشنهاد برای این داده می شود که تفاوت های میان جنس ها مشاهده شود. زمانی که سعی می کنیم کلوآک را به بیرون برگردانیم لازم است تا احتیاط زیادی صورت گیرد که خصوصاً در پرندگان خیلی جوان این موضوع اهمیت بسزایی دارد. حتی کسانی که در این زمینه تخصص زیادی دارند با دقت 95 درصد می توانند پرندگان را تعیین جنسیت کنند.
اگر در تعیین جنسیت پرنده ای دچار شک و سردرگمی شدیم، آزمایش مجدد باید در سن 10-8 هفتگی تکرار شود. این پرندگان بزرگ تر باید توسط شخصی که دست هایش را در بین پاهای پرنده قرار می دهد مهار شوند و در این حالت شخص دیگر که قصد تعیین جنسیت را دارد انگشتی را که با ژل نفت خام روغنی کرده از میان مخرج پرنده به داخل پروکتودئوم وارد می کند و به دقت در اطراف گوشه پروکتودئوم در موقعیت "ساعت 7" میچرخاند، تا زمانی که فالوس مشخص شود. با لمس کردن فالوس پرنده نر شکل غضروفی به خود می گیرد اما فالوس ماده هیچ عکس العملی نشان نمی دهد و سفت نمی شود. بنابراین با خارج کردن آلت تناسلی حیوان به بیرون از مخرج می توان پرنده را از طریق فالوس تعیین جنسیت کرد.