96/2/24
11:2 ص
امل بیماری سیاه سر انگل تک یاخته هیستومونیازیس است. این بیماری عفونی بوده و تلفات بالایی دارد. بعد از ورود پروتوزآ به داخل بدن در کبد جای گرفته ودر آنجا بافت مردگی می کند و باعث آسیب به بافت می شود .
در پی آلودگی بیشترین مرگ ومیر در 12-10 روز اتفاق می افتد.بلدرچین های 12-3 هفته ای مستعد ترین گروه نسبت به این بیماری هستند اما عفونت در بالغ ها اتفاق می افتد .
ارگانیسم سیاه سر از میان مواد مدفوعی پرندگان آلوده و تخم کرم های روده ای منتقل می شود .
ارگانیسم های آزاد خارج از بدن میزبان مدت زیادی زنده نمی توانند بمانند اما آنهایی که در تخم کرم ها هستند ممکن است ماه ها یا سالها باقی بمانند .
نشانه های بیماری
نشانه های بیماری شامل ضعف-پرهای ژولیده و پژمردگی-افتادگی بال ها-کاهش اشتها می باشد .
به علاوه ممکن است همراه این علایم افزایش تشنگی و قطرات زرد مدفوعی باشد .
اقدامات پیشگیری کننده شامل پرورش پرنده های جوان در سیم توری یا زمین خشک و کنترل کرم های روده ای است .
پرورش یک گونه –کاهش حشرات وجمعیت کرم خاکی از دیگر روش های پیشگیری است