95/11/14
11:35 ص
سال ها پیش تصور میشد که مرغ ها در زمستان تولید ندارند و تخم گذاری انها از بهار آغاز می شود. مرغداری مدرن به این تصور، پاسخ منفی داد. نور از طریق چشمان حیوان اعصاب مربوطه را تحریک کرده، اثر این تحریک به مغز می رود و با دستور مغز غده های مخصوصی در اندام جنسی حیوان هورمون هایی را ترشح می کنند، این هورمون ها باعث بلوغ جنسی و تولید تخم مرغ می شود.
در خلال نوردهی دو عمل مجزا یکی بر روی پولت ها و دیگری بر روی مرغان تخم گذار صورت می پذیرد. پولت های سبک و نیمه سنگین در سن 20 هفتگی شروع به تخم گذاری می نمایند، وقتی پولت ها تحت تاثیر رژیم نوردهی (افزایش یابنده ای) باشند زودتر به تخم می آیند و مدت زمان زیادی تخم مرغ ریز تولید می نمایند که زیاد مطلوب بازار نبوده، ارزش اقتصادی پائینی دارند. این پدیده منفی ، معمولاً زمانی اتفاق می افتد که جوجه ها در ماه های اول بهار به دنیا آمده باشند لذا رشد این جوجه ها مصادف با روزهای طولانی آخر بهار یا تابستان می باشد. مرغدار می تواند به راحتی با این پدیده منفی مقابله نموده، برنامه ای منظم جهت نوردهی سالن های پرورش اعمال نماید. در صورت پرورش پولت ها توسط تولید کننده ی دیگر، مرغدار (در اینجا خریدار نیمچه ی تخم گذار) می بایستی بر برنامه ی نوردهی آنها نظارت داشته باشد. در مسیر برنامه نوردهی توصیه می شود از سن 3 روزگی تا 20 هفتگی (یعنی پایان 5 ماهگی) روزانه 8 ساعت نور و 16 ساعت تاریکی اعمال شود. طی این دوره طول مدت نوردهی نباید کم یا زیاد شود. در ضمن در ساعات تاریکی از هیچ منفذی نباید نور به داخل سالن برسد. بعد از طی این دوران و پایان 5 ماهگی پولت ها، مدت نوردهی بطور ناگهانی به 13 ساعت برسد و در هر هفته 15 دقیقه اضافه شود تا در کل به 14 ساعت برسد. بنابراین در طول دوران تخم گذاری، مرغ ها 10 ساعت تاریکی و 14 ساعت روشنائی خواهند داشت. لازم به ذکر است که ساعات روشنائی برای مرغ تخم گذار در جریان تولید تخم مرغ نباید به هیچ عنوان کاهش یابد. از طرف دیگر افزایش ساعات روشنائی یه پدیده های منفی 1- پوسته ی نازک تر 2- تخم مرغ کمردار 3- افزایش مرگ ومیر را در بر دارد.