سفارش تبلیغ
صبا ویژن
صفحه اصلی پیام‌رسان پارسی بلاگ پست الکترونیک درباره اوقات شرعی

96/2/13
10:51 ص

برنز سینه پهن (Broad-breasted Bronze Turkeys) :

این نژاد بومی شمال آمریکا بوده و حدود 500 سال پیش در مکزیک اهلی شده و در سال 1500 میلادی به اسپانیا برده شد و سپس در اروپا شناخته شد. این نژاد مخصوص سفره غذا توسعه یافته است. رنگ آن مشابه بوقلمون های وحشی است، اما اندازه و شکل این دو با یکدیگر متفاوت است. براساس استاندارد انجمن طیور آمریکا وزن سن بلوغ جسمی این نژاد در نرها 36 پوند و در ماده ها 20 پوند گزارش شده است. در 28 هفتگی بوقلمو ن های نر این نژاد به وزن 25 پوند می رسد. مانند نژاد سینه پهن سفید، به علت سنگینی وزن بلوغ، در این نژاد نیز تولید مثل فقط با روش تلقیح مصنوعی انجام می شود. البته نژاد برنز اصلاح نشده با روش طبیعی قادر به تولید مثل می باشد. علت نامگذاری این نژاد رنگ غیر معمول بال و پر آن است که به صورت ترکیبی از رنگ های برنز و سبز بوده و در مقابل نور آفتاب به صورت متالیک به نظر می رسد. این نژاد در شمال آمریکا پرورش داده می­شود. این گونه دارای سینه ای پهن بوده و برای تولید مثل باید از تلقیح مصنوعی و دستگاه جوجه کشی استفاده نمود. از آنجایی که تولیدکنندگان  تمایل دارند نژادهای با پر سفید را پرورش دهند که پس از کشتار و پر کنی ظاهر لاشه در صورت جدا نشدن پرهای ریز مطلوب به نظر برسد. بنابراین روز به روز از تعداد این گونه کاسته شده است. در نتیجه امروزه این نژاد را با نژاد سفید بوقلمون بیشتر تلاقی داده و یا از آن برای سرگرمی و غیره استفاده می شود.

از نظر ظاهر بسیار شبیه بوقلمون وحشی آمریکای شمالی است. بوقلمون های برنز در مقایسه با سایر گونه های بوقلمون اندکی آرام تر هستند و این باعث می­شود که به راحتی بتوان آن ها را در کنار خود نگهداری نمود. پرورش دهندگان این حیوان می گویند زمانی که شما وارد محل زندگی بوقلمون های برنز می شوید آن ها به راحتی و بدون ترس برای دریافت غذا به شما نزدیک می شوند. مثل بیشتر بوقلمون ها، بوقلمون های برنز نسبت به سرما و تغییرات آن بسیار حساس می باشند و بایستی در قبال چنین شرایطی محفوظ نگه داشته شوند. اغلب خانواده های بوقلمون برنز به عنوان حیوانات خانگی به فروش می رسند. پرهای آن ها رنگ سیاه مات دارد و لکه های قهوه ای متمایل به سبز بر روی آن ها در زیر نور خورشید مثل رنگ های متالیک می درخشد. لبه دم بوقلمون برنز، دور تا دور نوار سفید رنگی دارد. در حال حاضر دو نوع از بوقلمون های برنز وحشی و سینه پهن بیشتر با مقاصد تجاری تولید می شوند و دلیل آن این است که سینه آن ها گوشت نسبتاً زیادی دارد. بوقلمون های برنز به آمریکای شمالی تعلق دارند. از حدود 500 سال قبل قوم آزتک آن ها را به عنوان حیوان خانگی مورد استفاده قرار می دادند. اگرچه هر دو نوع بوقلمون های برنز در آمریکا کمیاب شده اند ولیکن بوقلمون سینه پهن بیشتر مورد استفاده عموم قرار دارد. این نکته را نیز باید افزود که پرورش سینه پهن ها بسیار مشکل تر از نوع وحشی آن ها می­باشد و دلیل آن این است که آن ها به دلیل سینه پهنشان نمی توانند جفت گیری کنند و تکثیر آن ها به صورت تلقیح مصنوعی صورت می­گیرد. تا سال 1960 بوقلمون های برنز، عمده ترین بوقلمون هایی بودند که در ایالات متحده پرورش داده می شدند. بوقلمون های برنز نر را می توان با زایده گوشت زیر گردنشان از بوقلمون های ماده تشخیص داد.

اسلیت (Slate) :

بوقلمون اسلیت

رنگ این گونه خاکستری متمایل به آبی بوده و هرگز به عنوان یک گونه معمولی پایدار وجود نداشته است. در حال حاضر نیز نسل آن منقرض شده است. بر روی بدن این گونه گاهی اوقات نقاط و لکه هایی به رنگ سیاه دیده می شود. اندازه جثه این گونه مشابه گونه سیاه (Black) است.

سیاه (Black) :

بوقلمون سیاه

در این گونه رنگ بدن سیاه بوده و رنگ بال و پر آن سیاه متمایل به سبز می باشد. این نژاد در آمریکا غالب نیست. در حالی که در کشورهای اروپایی از اهمیت خاصی برخوردار بوده و مورد توجه مصرف کنندگان است. این گونه در قسمت های شرق انگلیس و فرانسه با موفقیت پرورش داده می شود. وزن مطلوب این گونه در آمریکا برای جنس نر یک ساله 22 پوند، جنس نر بالغ 27 پوند و جنس ماده بالغ 18 پوند و نیمچه تخم­گذار 12 پوند گزارش شده است.

ناراگنست (Narragansett Turkeys) :

بوقلمون ناراگنست

 

از نظر تاریخی منشاء این نژاد نیوانگلند بوده متعلق به منطقه نارانگنست هست. البته بعضی ها منشاء آن را خارجی دانسته و از کشورهای مکزیک و بخش مرکزی آمریکا می دانند. شواهد باستان شناسی نشان داده است که این نژاد نیز از تلاقی گونه های وحشی بوقلمون به وجود آمده است. در واقع در نیمه راه روند تکاملی ایجاد نژاد برنز، این نژاد ایجاد شده است.

گفته می­شود که در اوایل قرن 19 میلادی سویه های اروپایی (احتمالاً سیاه) با بوقلمون های وحشی منطقه نارانگنست تلاقی داده شده و این نژاد به وجود آمده است. سپس توسط آبراهام لینکلن یک جفت از این نژاد به آمریکا فرستاده شد. در سال 1874 میلادی این نژاد در آمریکا به ثبت رسید و استاندارد دریافت نمود. در سال 1930 میلادی این نژاد پس از نژادهای برنز و هلندی سفید، سومین نژاد رایج در آمریکا شد. از سال 1952 میلادی میزان تولید و رواج این نژاد در مقایسه با نژاد برنز در آمریکا کاهش یافت. کیفیت تولید گوشت و تخم در این نژاد خوب است.

رنگ بدن این نژاد شبیه نژاد برنز است، با این تفاوت که به جای رنگ برنز، رنگ خاکستری براق و قهوه­ای در قسمت­های انتهایی بدن دیده می­شود.

این نژاد تحرک زیادی داشته اما در صورت آزاد بودن در چراگاه، از سالن پرورش زیاد دور نمی شود. همچنین خصوصیات مادری و مراقبت از جوجه ها در این نژاد خوب است. ساختاری مشابه نژاد برنز دارد. برتری این نژاد در اندازه بدن و بی سر و صدا بودن آن است. برای مصرف روزانه یک خانواده و میهمان یک قطعه بوقلمون این نژاد کافی است. در حالی که نژاد برنز سینه پهن، فقط برای استفاده در میهمانی های بزرگ و پرجمعیت بیشتر مناسب است.

رویال پالم (Royal Palm Turkeys) :

بوقلمون رویال پالم

تنها نژادی است که برای صفت تولد گوشت و سنگینی وزن بلوغ انتخاب نشده است. به طوری که وزن بوقلمون های جوان این نژاد در جنس نر 16 پوند و در جنس ماده 10 پوند است و وزن بوقلمون های بالغ آن حداکثر در جنس نر 22 پوند و در جنس ماده به 16 پوند می رسد. این نژاد به عنوان پرنده های زینتی به شمار می رود. رنگ استاندارد آن سیاه و سفید می باشد که البته در صورت تلاقی آن با سایر نژادهای رنگ خطوط نیز تغییر خواهد نمود. به نظر می رسد به علت تشابهات زیاد از نظر خصوصیات ظاهری، بین این نژاد و نارنگنست رابطه خویشاوندی وجود داشته باشد.

بوربون قرمز (Bourbon Red) :

بوقلمون بوربن قرمز

این نژاد از انتخاب در واریته جرسی باف در ایالت پنسیلوانیای آمریکا برای داشتن رنگ تیره تر به وجود آمده است. سپس در ایالت کنتاکی اصلاح نژاد شده و توسعه یافته است. به طوری که حتی به نام نژاد کنتاکی قرمز نیز خوانده می شود. همه ادعاها در مورد این که این نژاد ابتدا به صورت وحشی وجود داشته است، مردود است. این نژاد در سال 1909 در آمریکا به ثبت رسیده و استاندارد انجمن طیور را دریافت نمود. وزن سن بلوغ جنس نر این نژاد  33 پوند و جنس ماده آن 18 پوند است. از فراوان ترین بوقلمون های مانده از قدیم به شمار می رود. به طوری که 33 درصد از مزارع حفظ و نگهداری بوقلمون های تاریخی آمریکا را به خود اختصاص می دهد.

هلندی سفید (White Holand) :

بوقلمون هلندی سفید

 

این بوقلمون ها در کشور هلند پرورش و نژاد آن ها گسترش یافته است. در این میان بوقلمون های وحشی نیز از آمریکا به اروپا صادر شده اند، ولی هلند و اتریش به گونه های سفید که یکی از آن ها همین نوع است علاقه مند بوده است. اولین بار، بوقلمون در اوایل قرن 18 میلادی وارد ایالات متحده و بریتانیا گردید و تا سال 1847 نژاد استاندارد این حیوان محفوظ بوده است. امروزه گونه های وایت هلند که به طور تجاری هم پرورش داده می شوند از مشهورترین گونه هایی هستند که در تعطیلات زمستانی در ایالات متحده به فروش می رسند ولیکن بیشتر آن ها اصیل نیستند و یا به عبارت دیگر گونه های اصیل بوقلمون مذکور نسبتاً کمیاب است.

مراقبت از این بوقلمون ها شبیه سایر بوقلمون ها می­باشد و به خاطر جثه بزرگشان برای این حیوانات باید به حد کافی فضای لازم برای حرکت وجود داشته باشد. بوقلمون های هلندی سفید را به سختی می­توان پیدا کرد و نژاد آن­ها به ندرت پرورش داده می شود. برخلاف گونه های تجاری آن، برای نوع واقعی آن برای پرورش و تکثیر نیاز به تلقیح مصنوعی وجود ندارد. امروزه اختلالاتی در مورد نژاد بوقلمون هلندی سفید به وجود آمده است. اگرچه اغلب بوقلمون­های سفید را به نام هلندی سفید می شناسند، ولی همه آن ها استانداردهای نژاد مزبور را دارا نمی باشند. نژاد بوقلمون های واقعی هلندی سفید روز به روز کمیاب تر می شود. بنابراین اقدامات حمایتی جهت حفاظت آن ها باید صورت گیرد. بوقلمون های هلندی سفید دیگر به طور گروهی پرورش داده نمی شوند. پرورش دهندگان نژاد اصیل بسیار کم هستند و آن ها بر این نکته اتفاق نظر دارند که بوقلمون های مذکور با استانداردهایی مورد ارزیابی قرار می گیرند که به مرور زمان از استانداردهای نژاد اصیل فاصله گرفته است. این نوع بوقلمون ها تنها توسط علاقه­مندان پرورش داده می شوند و پرورش آن ها بسیار محدود می باشد. در حال حاضر نوعی از بوقلمون سفید هلندی به طور تجاری پرورش داده می شوند .

اگرچه امروزه بیشتر گونه های بوقلمون هلندی سفید که به منظور مقاوم بودن با نژادهای دیگر آمیخته شده است، دارای چشم های قهوه ای رنگ می باشند ولیکن نژاد اصیل این دسته از بوقلمون ها دارای چشمان آبی بوده است. برخی از انواع نر این بوقلمون ها هنوز هم دارای غبغب سیاه هستند. رنگ گردن و زیر گردن بوقلمون ها مثل ساق پا و انگشتان پای آن ها، سفید متمایل به صورتی می باشد. منقار آن ها هم رنگ صورتی دارد و هم می تواند رنگ استخوانی داشته باشد. در روی سر بوقلمون های مزبور نشانه ای از رنگ سرخ آبی وجود دارد. بقیه اندام بوقلمون وایت هلند را پرهای شاداب سفید رنگ پوشانده است. امروزه، گونه هایی از بوقلمون های هلندی سفید که با بوقلمون های سفید بزرگ آمیخته شده است دارای سینه ای پهن و پاهای کوتاه تر در مقایسه با گونه های اصیل می باشند. بوقلمون های نر اصیل معمولاً حدود 33 پوند و نوع ماده حدود 18 پوند وزن دارند. در آمریکا بوقلمون های ماده در 14 تا 16 هفتگی با وزن 7 تا 8 کیلوگرم و بوقلمون های نر در 17 تا 20 هفتگی با وزن 12 تا 15 کیلوگرم به بازار عرضه می شوند. درضمن 70 درصد از بوقلمون های کشتار شده به صورت عمل آوری شده به دست مصرف کننده می رسد و به علت بزرگتر بودن اندازه لاشه، بیشتر جنس نر پرورش داده می شود. در آمریکا گوشت بوقلمون به صورت چرخ کرده نیز عرضه می شود.

بلتس ویله (Beltsville flock) :

بوقلمون بلتس ویله

 

در سال 1934 میلادی دپارتمان کشاورزی ایالات متحده برای تولید نژاد بلتس ویله، از تلاقی نژادهای مختلف بوقلمون پروژه ای را شروع کرد و پس از گذشت 7 سال یعنی در سال 1941 میلادی این نژاد را معرفی نمود. این نژاد در سال 1951 به ثبت رسید. وزن بالغ این نژاد در نرها 23 پوند و در ماده ها 13 پوند گزارش شده است. این نژاد از نظر داشتن سینه پهن در درجه دوم اهمیت پس از نژاد برنز سینه پهن قرار می گیرد. این نژاد از فراوان ترین نژاد دارای رنگ سفید به شمار می رفت. در حال حاضر این نژاد فقط در دانشگاه ویسکانسین آمریکا و در یک مرکز پرورش حفاظت شده در کشور کانادا نگهداری می شود. 


مشخصات مدیر وبلاگ
 
لوگوی وبلاگ
 

عناوین یادداشتهای وبلاگ
خبر مایه
بایگانی
 
لینک‌های روزانه
 
صفحه‌های دیگر
دسته بندی موضوعی
 
دستگاه جوجه کشی ، جوجه کشی ، ماشین جوجه کشی ، بلدرچین ، پرورش بلدرچین ، پرورش بوقلمون ، بلدرچین دماوند ، اصول جوجه کشی ، جوجه کشی بوقلمون ، جوجه کشی شتر مرغ ، جوجه کشی کبک ، پرورش شتر مرغ ، تخم نطفه دار ، قفس بلدرچین ، تجهیزات پرورش بلدرچین ، جوجه کشی اردک ، دستگاه جوجه کشی خانگی ، جوجه کشی مرغ ، خرید دستگاه جوجه کشی ، تخم بلدرچین ، بیماری پرندگان ، شترمرغ ، ساخت دستگاه جوجه کشی ، سیستم کنترل دستگاه جوجه کشی ، قفس کبک ، مرغ عشق ، نوربینی ، بلدرچین ژاپنی ، تغذیه طیور ، تخم مرغ ، جنسیت مرغ عشق ، پرورش کبک ، جوجه دهی ، جوجه کشی شترمرغ ، جوجه کشی طبیعی ، جوجه کشی فنچ ، جوجه کشی قرقاول ، جوجه شتر مرغ ، جوجه کشی بلدرچین ، جی اس ام جوجه کشی ، دان بلدرچین ، دانخوری ، دستگاه جوجه کشی ارزان ، خوراک بوقلمون ، خوراک طیور ، دستگاه جوجه کشی هچر ، پرورش مرغ ، پرورش شترمرغ ، پرورش غاز ، پرورش فنچ ، جوجه بلدرچین ، تخم مرغ نطفه دار ، بلدرچین باب وایت ، اردک ، بوقلمون ، بیماری های بلدرچین ، نژادهای کبک ، قرقاول ، پرورش مرغ عشق ، مرغ تخمگذار ، دستگاه جوجه کشی ستر ، دستگاه جوجه کشی شتر مرغ ، دستگاه جوجه کشی شترمرغ ، شتر مرغ ، سالن پرورش مرغ ، ستر ، ستر و هچر همزمان ، سیاه سر ، ضدعفونی دستگاه جوجه کشی ، ظروف بسته بندی تخم بلدرچین ، عوامل تغذیه ای مورد نیاز طیور مولد ، عوامل موثر در میزان باروری خروس ، غذای بلدرچین ، غذای شترمرغ ، غذای قرقاول ، غذای مادران تخم گذار ، غذای مرغ عشق ، قفس ، ماشین جوجه کشی_بلدرچین دماوند ، مراحل رشد اعضای بدن جوجه مرغ ، مرغ ، مرغ بومی ، مرغ تخم گذار ، قناری ، قیمت دستگاه جوجه کشی ، گردش هوا در دستگاه جوجه کشی ، گوشت بوقلمون ، گوشت قرقاول ، لانه فنچ ، قفس قناری ، قفس مرغ عشق ، قفس نیمه اتوماتیک ، قفس کاکسکو ، نطفه داری تخم مرغ ، نظافت تخم نطفه دار ، نگهداری مرغ تخمگذار ، نگهداری مرغ عشق ، هیستومونیازیس ، وزن جوجه , وزن تخم مرغ , ماشین جوجه کشی ، وزن مرغ مادر ، وظایف پرورش دهنده مرغ بومی ، ویژگی های اصلی در جوجه درآوری ، کاسکو ، کانی بالیزم ، کبک ، کرم های روده ای ، کشتارگاه بلدرچین ، کشتارگاه صنعتی ، کنجاله سویا ، کوکسیدوز ، مرغ مادر ، مرغ مادر گوشتی ، مرغ نخم گذار ، مرکز جوجه کشی ، مزرعه پرورش بلدرچین ، مزرعه پرورش بوقلمون ، میزان باروری خروس ، نرم افزار جوجه کشی ، نژاد مرغ ، نژادهای بوقلمون ، نژادهای شترمرغ ، نژادهای مرغ ، بیماری های طیور , قانقاریا ، بیماری های قرقاول ، بیماری های کبک ، پرندگان اهلی ، پرنده ، پرنده سالم ، پرورش اردک ، پرورش اردک اسرائیلی ، پرورش اردک در خانه ، بیرون آوردن جوجه ها از دستگاه جوجه کشی ، بیرون زدگی مقعد ، بیماری بال فرشته ای ، بیماری پرندگان , بیماری بند ناف ، بیماری شتر مرغ ، بیماری غاز ، بیماری مارک ، بیماری نیوکاسل قرقاول ، استفاده از دستگاه جوجه کشی ، بلدرچین مولد ، بلدرچین، خواص گوشت بلدرچین، طب سنتی، آهن، ، بهداشت دستگاه جوجه کشی ، انتخاب مرغ عشق ، انواع قفس قناری ، انکوباسیون ، بخار دادن در جوجه کشی ، بسته بندی تخم بلدرچین ، آبخوری ، آناتومی مرغ ، اپلیکیشن ، اجزای دستگاه جوجه کشی ، جوجه در آوری ، تهویه هوا دستگاه جوجه کشی ، تکثیر فنج ، جفت گیری قرقاول ، جفت گیری مرغ عشق ، جفت گیری کبوتر ، تخم بوقلمون ، تخم شتر مرغ ، تخم شترمرغ ، تخم فنچ ، تخم قرقاول ، تخم گذاری بوقلمون ، تخم کبک ، تعمیر دستگاه جوجه کشی ، تعیین جنسیت فنچ ، تعیین جنسیت مرغ عشق ، پرورش قرقاول ، پرورش فنج ، پرورش طیور , قفس طیور ، پرورش دهنده مرغ بومی ، پرورش مرغ تخم گذار ، تاول کف پایی ، تجهیزات جوجه کشی ، تحهیزات پرورش بلدرچین ، تخم اردک ، دستگاه جوجه کشی, ماشین جوجه کشی, جوجه کشی غاز, جوجه کشی اردک, جو ، دلایل عدم جوجه در آوری ، دمای دستگاه جوجه کشی ، رطوبت دستگاه جوجه کشی ، رطوبت لازم در هچر ، رطوبت هچر ، روشنایی سالن مرغداری ، ساخت دانخوری ، خوراک کبک ، دستگاه جوجه کشی - جوجه کشی شترمرغ - تخم شترمرغ ، دستگاه جوجه کشی , ماشین جوجه کشی , کار با دستگاه جوجه کشی ، دستگاه جوجه کشی استوک ، دستگاه جوجه کشی دست دوم ، دانه جو ، درآمد پرورش اردک ، دستگاه تنفسی بلدرچین ، دستگاه تولید مثل ، دستگاه تولید مثل خروس ، دستگاه جوج کشی ، دستگاه جوجه کشی 126 عددی مرغ ، دستگاه جوجه کشی 1850عددی مرغ ، دستگاه جوجه کشی 210 عددی مرغ ، دستگاه جوجه کشی 420 عددی مرغ ، دستگاه جوجه کشی 588عددی مرغ ، دستگاه جوجه کشی 84 تای ، دستگاه جوجه کشی 926عددی مرغ ، دان بوقلمون ، دان طیور ، دان مادران تخم گذار ، خرید مرغ عشق ، خصوصیات پرنده سالم ، جوجه کشی کبوتر ، جی اس ام دستگاه جوجه کشی ، جیره غذایی جوجه ها ، جیره غذایی شترمرغ ، جیره غذایی قرقاول ، جیره مادران تخم گذار ، جیره مرغ عشق ، چرخاندن تخم در جوجه کشی ، چرخاندن تخم در دستگاه جوجه کشی ، حرارت دادن به تخم مرغ ، حرارت دادن تخم مرغ نطفه دار ، حرارت دستگاه جوجه کشی ، حرف زدن مرغ عشق ، حرکت تخم در دستگاه جوجه کشی ، خارج کردن جوجه ها از دستگاه جوجه کشی ، خروس ، خروس لاری ، جوجه کشی بوقبمون ، جوجه شترمرغ ، جوجه های کبک ، جوجه کشی در زمستان ، جوجه کشی غاز ،

ترجمه از وردپرس به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ