96/2/6
12:39 ع
.1جیره مصرفی نامناسب و فقیر از نظر مواد مورد نیاز در مادران سبب ایجاد عدم تعادل در میزان پروتیئن ها، چربی ها و و ویتامین های زرده و سفیده تخم مرغ شده و متعاقباً از قدرت حیاتی جنین داخل آن خواهد کاست .
.2جیره های نامناسب مصرفی توسط مادران تخمگذار سبب تولید تخم مرغهایی با پوسته نامناسب و ضعیف می گردد که این امر بر روی میزان جوجه در آوری موثر است .
.3بیماری هایی از قبیل نیوکاسل، برونشیت عفونی، مایکوپلاسموز و سالمونلوز در پرندگان تخمگذار سبب کاهش کیفیت محتویات تخم مرغ و پوسته آن می شود .
.4عفونت مجاری تخم بر می تواند سبب انتقال مستقیم عفونت به زرده یا سفیده تخم مرغ گردد .
.5وجود بیماری هایی نظیر کوکسیدیوز و اصولاً بیماری های انگلی روده کیفیت تخم مرغهای تولیدی را پایین می آورد.
96/2/4
12:5 ع
با تامین رطوبت کافی غشا های پوسته نرم باقی مانده و موجب بیرون آمدن راحت تر جوجه از تخم می گردد.
وقتی جوجه ها شروع به نوک زدن می کنند رطوبت هچر بر اساس درجه حرارت مرطوب تا 33 درجه سانتی گراد بالا می رود
ضرورت بالا بودن ظرفیت تولید رطوبت در هچر به 2 دلیل است: 1) رطوبت نسبی مورد نیاز در هچر بالاتر از ستر است 2) رطوبت زیادی به دلیل تهویه از دست می رود که باید جایگزین گردد.
اعتقاد به وجود رطوبت نسبی مطلوب برای جوجه کشی موفق امری نادرست است زیرا رطوبت متناسب تغییرات حرارتی در محدوده گسترده ای نوسان می کند.
اثرات زیان آور رطوبت نامناسب:
قانون کلی در رطوبت این است که نیمه اول جوجه کشی به رطوبت متوسط تا پایین و نیمه دوم به رطوبت در حد متوسط احتیاج دارد .در انتهای دوره هوای خشک اطراف پوسته به جوجه کمک می کند تا از تخم بیرون بیاید.
رطوبت بسیار کم در مرحله اول:
باعث چروکیدگی محتویات تخم شده وجنین قادر نخواهد بود که کلسیم پوسته را برای رشد استخوان به کارگیرد و جنین خیلی کوچک خواهد بود به علاوه کلیه فاقد آب کافی برای دفع ضایعات تولید شده بوده و مایعات بدن وبقایای آلبومین درپوسته باقی می ماند.
رطوبت خیلی زیاد در مرحله دوم:
1) منجر به ایجاد اتاقک هوایی کوچک شده و ناف جوجه به درستی بسته نمی شود وجوجه زودتر از موعد از تخم بیرون می آید.2) کیسه زرده غیر طبیعی می شود وغشا آلوده می باشد وجوجه قبل از این که بمیرد پوسته را شکسته است. پیشگیری: با وزن کردن تخم و اندازه اتاقک هوایی میتوان سطوح نا مناسب رطوبت را در این مرحله تصحیح نمود.
دوره خشکی پوسته:
به جوجه این امکان را میدهد تا باقی مانده مایع آلانتوئیک را جذب کند و مازاد را تبخیر کند و عدم تبخیر این مایع مازاد غشا را به صورت جمع شده باقی می گذارد و جوجه در پاره کردن اتاقک هوایی دچار مشکل می شود و عروق خونی وبند ناف به درستی بسته نمی شود.
در زمانی که جوجه ها از پوسته بیرون می آیند برای جلوگیری از خشک شدن غشاء که مانعی برای بیرون آمدن جوجه ها از تخم هاست رطوبت باید بالا باشد. اگر درجه حرارت و رطوبت به درستی تنظیم شده باشد رطوبت در زمان تفریج کمتر تعیین کننده است و آلبومین چسبنده باقی نمی ماند.
96/2/3
11:29 ص
علت اصلی افزایش درصد مرگ و میر جوجه ها در اولین هفته عفونت بند ناف یا عفونت مجرای کیسه زرده است که بیماری حاصل از جوجه کشی است
باکتری های مختلف مانند کلی فرم ها-استافیلوکوک ها-استرپتو کوک ها و پروتئوس ها می توانند سبب بروز بیماری شوند
عمدتا مرگ ومیر در عرض 24 ساعت پس از هچ آغاز ودر عرض 7-5 روز به اوج خود می رسد
میزان مرگ ومیر در حد 10-5 درصد عادی است. التهاب بند ناف یک درگیری مشخص و قابل پیشگیری پس از هچ است
جوجه های عفونی شده بی حال و افسرده هستند و در کالبد گشایی بدرنگی اطراف ناف و کیسه زرده ملتهب با عروق خونی توسعه یافته همراه با بوی نا مطبوع تظاهر می یابد
التهاب و میزان عفونت بند ناف با رعایت اصول بهداستی به طور موثری کاهش می یابد
در انکوباسیون ایده آل جوجه ها به طور طبیعی با ناف های مطلوب به دنیا می آیند.در همین مواقع در هنگام تفریج اگر چه ممکن است ناف مقداری باز باشد
اما ضمن خشک شدن جوجه ها به طور طبیعی باید در عرض 2ساعت بسته شود در این زمینه وقوع بند ناف در پایین ترین حد است
در صورت ناهنجاری ناف باکتری ها وارد شده و از طریق مواد مغذی درون زرده تکثیر می یابند در حالی که سیستم ایمنی جوجه هنوز نابالغ است
دمای بالای انکوباسیون در روز های پایانی ایجاد ناف دکمه سیاه و دمای خیلی پایین منجر به نقص و ضعف در بسته شدن ناف خواهد شد
رطوبت زیاد کیسه زرده را بزرگ کرده و از بسته شدن کامل ناف جلوگیری می کند و رطوبت خیلی کم کیسه زرده را دچار
کم آبی کرده وسفت شده وبه بافت های حساس اطراف ناف آسیب می زند
در صورت انبار طولانی مدت تخم ها پیش از انکوباسیون جوجه ها با ناف های سیاه زخم آلود مشاهده می شوند
توصیه ها
1رعایت اصول بهداشتی از لانه تخم گذاری تا ستر
از مرطوب شدن تخم مرغ ها جلوگیری شود
ستر وهچر ولوازم حمل ونقل به طور کامل پاکیزه وضد عفونی شوند
سبد های هچر پیش از انتقال به طور کامل خشک شوند تا خطر نفوذ باکتری از سر تا سر سوراخ های ریز به حداقل برسد
اگر در هچر دسته ای از تخم ها به اصطلاح انفجاری شوند باید پس از انتقال عملیات گازدهی را در هچر انجام داد
جوجه ها را تا زمانی که هنوز خیس هستند بیرون نکشید زیرا احتمال دارد هنوز بند ناف به طور کامل بسته نشده باشد
جوجه ها را به محض این که به فارم رسیدند به خوردن دان تحریک کنید تا بازجذب کیسه زرده تسریع شود
96/2/2
11:3 ص
بیماری نیوکاسل یک بیماری ویروسی است که طیف وسیعی از پرندگان اهلی، وحشی و زینتی را مبتلا می سازد. ویروس بیماری نیوکاسل در قرقاولهای اروپا گزارش شده است (McDiarmid 1965). به طور کلی قرقاولها در قبال سویه های ولوژنیک شدیداً حساس محسوب می شوند اما قرقاول های وحشی به ندرت مبتلا می شوند. تمام گروه های سنی حساس هستند. عامل مسبب بیماری یک پارامیکزو ویروس است. بیماری با نشانه های تنفسی، درگیری سیستم اعصاب مرکزی و نارسایی های گوارشی و اسهال مشخص می گردد. آب و غذای آلوده باعث انتقال بیماری از پرنده آلوده به پرندگان سالم می گردد. قرقاول ها را می توان با تلقیح زیر پوستی ویروس بیماری نیوکاسل و یا از طریق تماس مستقیم با قرقاول بیمار، به طور تجربی آلوده کرد.
علایم بالینی:
عفونت در قرقاول های صید شده باعث نشانه های بالینی مشابه آنچه که در ماکیان توصیف شده است، می گردد. قرقاول تاجدار آتش پشت و نقره ای ممکن است بی اشتها شده و قادر به ایستادن نباشند و ممکن است تنگی نفس و اسهال خونی نشان دهند.
نشانه های کالبد گشایی:
تورم در نای و کیسه های هوایی شدید است به ویژه اگر نشانه های تنفسی غالب است. نقاط خون ریزی در مخاط روده دیده می شود. گاهی نیز خونریزی در سطح مخاطی پیش معده یا سنگدان رخ می دهد.
تشخیص:
تاریخچه و علایم بالینی و نشانه های کالبد گشایی می تواند ما را بیماری مشکوک سازد، اما جداسازی و شناسایی ویروس ضروری است و برای تشخیص ویروس می توان از آزمایش هماگلوتیناسیون، خنثی سازی ویروس، روش فلورسنت آنتی بادی استفاده کرد.
کنترل و پیشگیری:
واکسن های تخفیف حدت یافته ای برای بیماری تهیه شده است، که این واکسن ها اختصاصی قرقاول نمی باشد و گزارش از استفاده این واکسن ها در قرقاول وجود ندارد.
درمان:
بیماری درمان ندارد.