95/11/14
11:12 ص
1. به عنوان اصل کلی، میانگین وزن جوجه بدنیا آمده عبارت است از دو سوم وزن تخم مرغ: اگر وزن تخم مرغ 50 گرم باشد، در حدود 5/66 درصد آن را وزن جوجه تشکیل می دهد. اگر وزن تخم مرغ به ترتیب 60 و 70 گرم در نظر گرفته شود، وزن جوجه های حاصل از این تخم مرغ ها در حدود 4/67 و 4/68 درصد خواهد بود ولی نمیتوان تولید تخم مرغهای فوق العاده بزرگ را به عنوان عاملی مثبت تلقی نمود .
2. وزن تخم مرغ بر روی میزان وزن جوجه تولید شده و در انتها بر روی وزن پرنده به هنگام کشتار تاثیرگذار است .
3. البته یکدستی و یکنواختی اندازه تخم مرغها در هنگام خواباندن آنها در ماشین های جوجه کشی بسیار مهم می باشد .
4. بعلاوه می بایست تخم مرغ های بسیار ریز و کوچک یا بسیار بزرگ را از رده تخم مرغهای جوجه کشی حذف نمود .
95/11/13
2:48 ع
آیا تخم ها را قبل از چیدن باید حرارت داد؟
حرارت دادن تخم ها قبل از چیدن آنها در انکوباتر به منظور کاستن از زمان لازم برای بازگشت به شرایط طبیعی ستر انجام می شود که باید کمتر از1/5ساعت باشد .
اگر بیش از1/5ساعت طول بکشد تاثیر نامطلوب روی تخم هایی که قبلا در ستر چیده شده اند خواهدگذاشت و زمان انکوباسیون را طولانی می کند
معایب
از معایب حرارت دادن تخم ها قبل از چیدن در ستر ایجاد قطرات روی آنهاست که در اثر پایین بودن درجه حرارت تخم ها اتفاق می افتد .
عرق کردن در اثر پایین بودن درجه حرارت پوسته تخم مرغ اتفاق می افتد اگر تخم ها خیلی کثیف باشند باکتری ها به داخل تخم نفوذ می کنند و منجر به مرگ جنین و انفجار تخم در مراحل بعدی انکوباسیون خواهد شد .
بنابراین باید تخم های تمیز قبل از چیدن در ستر حرارت ببینند .
داشتن اتاق مخصوص برای حرارت دادن تخم ها قبل از چیدن در ستر ایده آل است .
درجه حرارت سالن ستر بین حدود25/5-24مطلوب است .
در هنگام حرارت دادن تخم ها قبل از ورود آنها به ستر بهتر است رطوبت دهنده های سالن خاموش باشند تا از تعریق زیاد جلوگیری شود .
وجود جریان خوب هوا در اطراف تخم ها برای درجه حرارت یکنواخت تبخیر شبنم از تخم ها لازم است .
اگر تخم های داخلی خیلی مجاور دیوار قرار گیرند گرم شدن تخم ها یکنواخت صورت می گیرد که منجر به هچ های غیر یکنواخت می شود که در این شرایط بعضی جوجه ها آماده تخلیه از هچر هستند ولی برخی در حال شکستن تخم می باشند.
نگه داری تخم ها برای مدت طولانی
این تخم ها باید در درجه حرارت پایین قرار گیرند و گرم کردن آنها قبل از چیدن در ستر به مدت طولانی انجام می گیرد .
گرم کردن تخم ها قبل از چیدن در ستر به فعال شدن جنین در تخم های کهنه و کاهش زمان انکوباسیون کمک می کند و بدین ترتیب قابلیت جوجه درآوری بالا می رود. زمان گرم کردن پیش از ستر6-3 ساعت قابل قبول است .
خنک نگه داشتن
تخم ها قبل از چیدن در ستر باید خنک شوند افزایش حرارت تا26/6باعث شروع رشد جنین می شود .
اگر تخم ها تا این حد گرم شوند نباید مجددا خنک شوند زیرا جنین در حال رشد ممکن است بمیرد .
برای داشتن هچ یکنواخت تمام تخم ها باید در شرایط حرارتی یکسان قرار گیرند به همین جهت زمان چیدن وانتقال وخارج کردن جوجه ها از هچر باید طوری تنظیم شود که بهترین نتیجه را داشته باشد .
وقتی سترها جدید هستند و یا برای اولین بار روشن می شوند پایین بودن درصد جوجه آوری و افزایش مدت انکوباسیون دور از انتظار نیست چون ستر برای کسب حرارت کار می کند ولی وقتی تخم ها مسن باشند ستر برای برودت بیشتر کار می کند .
کنترل درجه حرارت
در سترها وقتی حرارت به کمتر از 37/5 برسد سیستم حرارتی و وقتی به 37/7 برسد سیستم خنک کننده به کار می افتد .
وقتی ستر با ظرفیت کامل تخم ها کار می کند و گاهی نیاز به خنک شدن پیدا می کند بهترین شرایط حرارتی در انکوباسیون وجود دارد .
برای جوجه درآوری بهتر در ستر با برنامه کمتر از سه بار چرخیدن تخم ها ترموستات حرارتی را برداشته و به جای آن ترموستات خنک کننده رانصب کنید و پس از چیدن سری چهارم تخم ها درستر ترموستات را به محل اصلی برگردانید .
در هوای گرم و مرطوب ستر ها سیستم تامین رطوبت را راه نمی اندازند چون درجه حرارت حباب مرطوب بالاست .
در این موارد اگر پس از هچ تخم های هچ نشده را بشکنید مواردی چون مرگ ومیر در مراحل آخر وموقعیت نامناسب جنین و تخم های نوک زده ای که جوجه آنها فرصت خارج شدن پیدا نکرده مشاهده خواهید کرد.
اگر این تخم مرغها را کندل کنید خواهید دید که اتاقک هوایی تخم مرغ کوچک بوده و هنوز مقدار زیادی مایع اطراف جنین را گرفته است .
گاهی جنین آنقدر بزرگ به نظر می رسد که در پوسته نمی گنجد وقتی در مراحل انکوباسیون به علت تغییرات ناگهانی وطبیعی، ریه ها و قلب جوجه نیاز به هوا پیدا می کند نوک خود را به داخل اتاقک هوایی وارد می کند و در مایعات اضافی غرق می شود و بالاخره جنین های خیلی بزرگ معمولا در موقعیت غیر طبیعی قرار گرفته و نمی توانند پوسته را نوک بزنند
مناسب ترین برودت خنک کننده
درجه حرارت مناسب آب خنک کننده به رطوبت گیری هوای ستر وکاهش رطوبت هوا در آن کمک می کند .
آب با درجه حرارت 22/2 در مبدا ورود کوئیل خنک کننده باعث می شود رطوبت اضافی هوا روی کوئیل خنک کننده به صورت شبنم بشیند و طی سیکل طبیعی دستگاه این آب خارج می شود .
این واقعه زمانی است که درجه حرارت لوله ها پایین تر از نقطه شبنم هوای داخل ستر باشد .
هر چه درجه حرارت آب مورد استفاده درخنک کننده کمتر باشد خنک کردن و رطوبت گیری هوای ستر به نحو بهتری انجام می شود .
چنانچه نتوان درجه حرارت آب مورد استفاده را پایین تر از 2/22 درجه سانتی گراد حفظ کرد ممکن است نصب یک سیستم خنک کننده آب درمسیر آن ضروری باشد .
بهبود قابلیت جوجه در آوری
یکی دیگر از موارد استفاده سیستم خنک کننده آب درمواردی است که آژیر درجه حرارت بالا درستر بکار می افتد و احساس می شود که برای کاستن درجه حرارت داخل ستر باید درب آن را باز کرد .
این عمل آژیر دستگاه را خاموش خواهد کرد ولی به افزایش قابلیت جوجه درآوری کمک نخواهد کرد اگر تلاش کنید که مسائل انکوباتور را بفهمید و این ایده ها را بکار ببندید قابلیت جوجه درآوری تخم مرغها و کیفیت جوجه ها بهبود خواهد یافت .
95/11/13
2:34 ع
QB یک بیماری ویروسی حاد و بسیار مسری مربوط به دستگاه تنفسی بلدرچینهای باب وایت بوده و توسط یک آدنو ویروس ایجاد می گردد .
نشانه های بالینی شامل عطسه و سرفه، کزکردگی، رال های تنفسی و گاهی اوقات آبریزش از چشم و کونژونکتیویت می باشد .
علائم عصبی از جمله پیچش گردن، گاهی اوقات در پرندگان جوان دیده می شود. در بلدرچین های بالغ تولید تخم ممکن است از 10 تا 15 درصد کاهش یافته، تعدادی از تخمها دارای پوسته نرم و فاقد پیگمانتاسیون عادی باشند. تغییرات ماکروسکوپیک شامل وجود اکسودای موکوسی در نای و برونش ها بوده، ممکن است ششها دچار احتقان شده باشند. گاهی اوقات ممکن است بزرگ شدن طحال و پریتونیت و نقاط نکروزه بر روی کبد مشاهده شود. گزارشی مبنی بر وجود ضایعات عصبی به صورت ماکروسکوپیک وجود ندارد .
این بیماری به خصوص در گله های تجاری بلدرچین که زیر 8 هفته سن دارند، خطرناکتر می باشد. مطالعه گزارشها و بررسی های مشابه نشان می دهد که از مطالعه جنبه های پاتولوژیک این بیماری در بلدرچین ژاپنی غفلت شده است .
در بررسی تجربی، یک سویه از آدنو ویروس پرندگان که به روش داخل بینی و آئروسل به بلدرچین های ژاپنی تلقیح شده بود، سبب عفونت نهفته بدون بروز نشانه های بالینی در آنها شد. امکان بازیافت نامنظم ویروس از شش و نای و ظهور منظم آنتی بادی پس از هفت روز وجود داشت. گزارش دیگری در رابطه با جداسازی ویروس QB و تغییرات پاتولوژیک مربوط به دستگاه تنفس بلدرچین ژاپنی وجود دارد. در این گزارش آمده که شش جوجه بلدرچین ژاپنی با سن 3 تا 6 هفتگی نشانه هائی دال بر ناراحتی از خود نشان دادند و همگی آنها دچار سرفه، عطسه و رالهای نای بودند. چهار قطعه از جوجه ها با سن 6 هفته نشانه های عصبی به همراه پیچش گردن و یکی از این جوجه ها کدورت قرنیه و درگیری چشم چپ را نیز نشان داد. اکسودای موکوسی در نای و برونشها در تمام جوجه ها مشاهده گردید. ریه ها ظاهری طبیعی داشتند. در بررسی هیستوپاتولوژیک نای، هیپر پلازی مشخصی در اپی تلیوم و غدد ترشح کننده موکوس همراه با نفوذ سلولهای لنفوسیت مشاهده شد. این تغییرات در 4 جوجه در سن 6 هفتگی دیده شد. جوجه های با سن 3 هفته هیچ گونه تغییر هیستوپاتولوژیک نشان ندادند .
از چهار جوجه ای که ضایعات نای را نشان دادند دو جوجه دارای ضایعاتی درششها بوده و پر خونی عروق سیاهرگی، هیپرپلازی ملایم تا متوسط، اپی تلیوم برونشها و تجمع لنفوسیتها را در اطراف برونشها نشان می دادند. تغییرات میکروسکوپی محسوسی در مغز، سنگدان، پانکراس، قلب و پیش معده بلدرچینها مشاهده نشد .
برای تشخیص این بیماری باید سوسپانسیون نای، کیسه های هوائی و شش ها از طریق کیسه زرده و یا CAM به جنین های ماکیان تلقیح شود. در صورت وجود ویروس عامل QB معمولا جنین ها ظرف چند روز تلف شده، ظاهری کوتوله و پیچ خورده دارند. در این حالت نیز مواد عفونی دستگاه تنفسی بلدرچین های آلوده به جنین ماکیان تلقیح شد و عدم رشد، کوتولگی، پیچ خوردگی و مرگ جنین ها اتفاق افتاد .
در سرم بلدرچین های مبتلا، آنتی بادی رسوب دهنده در آزمایش AGPT وجود نداشت. ممکن است علت این حالت، تفاوت جدایه های ویروس باشد .
QB را باید از بیماری هائی که سبب درگیری دستگاه تنفس و یا بروز نشانه های عصبی می شوند، تفریق نمود. از این دست می توان به بیماریهای ND ،AE ،EEE و آسپرژیلوس اشاره کرد .
95/11/13
2:25 ع
بلدرچین ژاپنی همانند بلدرچین باب وایت به پاستورلوز حساس می باشد در بیشتر گزارشها شیوع بیماری پس از ورود بلدرچین های جدید از گله دیگری به مزرعه پرورش بلدرچین اتفاق افتاده است.
بلدرچینهای مبتلا در کنار هم تجمع یافته و نشانه هائی از قبیل کزکردگی و اسهال سبز رنگ نشان داده و در نهایت زمین گیر شده و تلف می شوند. در برخی از گزارشها میزان تلفات تا 50 درصد ذکر شده است.
در کالبد گشائی بلدرچین های تلف شده هیپرمی عمومی، کبد متورم همراه با نواحی نکروز چند کانونی، نقاط نکروزه بر روی طحال، تیره رنگ بودن ششها و خونریزی در لایه موکوسی دوازدهه دیده شد. در هیستوپاتولوژی پنومونی بینابینی، نکروز چند کانونی طحال و کبد وجود داشت.
برای تشخیص این بیماری از خون درون قلب و مهر حاصل از کبد لام هائی تهیه نموده و پس از رنگ آمیزی با رنگ ارگانیسم دو قطبی پاستورال مالتوسیدا مشاده می شود.
خون درون قلب بلدرچینهای تلف شده جهت بررسی های باکتریولوژیک و انجام آزمایشهای بیولوژیک در خرگوش گرفته شد.
کلنی های رشد کرده بر روی محیط آگار خون دار، شبیه به قطره شبنم، جدا از هم و محدب و کروی بودند. هیچ گونه همولیزی در محیط آگار خون دار مشاهده نشد و بر روی محیط مک کانگی نیز رشد نکرد.
ارگانیسم گرم منفی به شکل کوکوباسیل تکی یا دو تائی بوده و گلوکز، ساکاروز و مانیتول را بدون تولید گاز تخمیر کرد.
خرگوشهائی که با خون درون قلب بلدرچین های تلف شده تلقیح شده بودند، ظرف یک شب مردند. خرگوش های تلف شده ضایعات خاص بیماری پاستورلوز از قبیل تورم نای توام با خونریزی و کبد خالدار را نشان دادند. ارگانیسم به شکل خالص از کشت خون درون قلب خرگوشهای تلف شده جدا شد.
تراکم بسیار بالای بلدرچینها در مکانی که تهویه ضعیفی دارند و همچنین استرس ناشی از حمل و نقل در مسافتهای طولانی، ممکن است از عوامل مساعد کننده شیوع بیماری و مرگ و میر در مقیاس بالا شود.
پاکسازی و ضدعفونی محیط نگهداری بلدرچین ها و کنترل حشرات و جوندگان در حذف ارگانیسم از محیط موثر می باشد. با استفاده از واکسن روغنی تهیه شده از باکتری جدا شده از گله و انجام اقدامات بهداشتی می توان بیماری را به طور موفقیت آمیزی کنترل نمود
95/11/13
2:17 ع
بیماری شایع در پرندگان اهلی است که انگل تک یاخته آن را به وجود آورده و این انگل به دستگاه گوارش حمله می کند .
بلدرچین با خوردن آب وغذای آلوده به انگل مبتلا به این بیماری می شود.این بیماری به لایه ی روده ای حمله کرده و بافت آن را معیوب می سازد به علاوه جذب مواد مغذی را کاهش داده و باعث آلودگی ثانویه و مرگ می گردد .
علایم بیماری
علایم کوکسیدیوز شامل کاهش میزان مصرف آب وغذا-کاهش وزن-سستی و بی حالی-پرهای ژولیده و رنگ پریدگی حیوان -اسهال خونی است .
این بیماری معمولا در سن6-2 هفتگی وارد بدن شده و اغلب به پرنده هایی که در کف زمین ویا در سالن گودال دار قرار دارند آسیب می رساند .
پرنده های بزرگتر معمولا مقاومت بیشتری در برابر این بیماری دارند و اگر هم دچار شوند به شدت پرندگان جوان نمی باشد .
پیشگیری
پیشگیری از این بیماری به مدیریت مربوط می شود کف بستر خیس و رطوبت خیلی زیاد در سالن و به خصوص در اطراف آب خوری ها و دان خوری ها منبع اصلی آلودگی به حساب می آید .
قطعات سیمی که به منظور نگه داشتن دان خوری ها وآب خوری ها ساخته می شود به پیشگیری کمک خواهند کرد
همه پرندگانی که در کف سالن یا با ارتفاع از کف(سالن گودال دار) قراردارند در معرض این بیماری اند. اگر چه بلدرچین ایمنی بیشتری در برابر این بیماری دارد .
در برخی کشور ها برای جلوگیری از مشکل کوکسیدیوز در داخل دان مصرفی پرندگان داروی ضد انگل اضافه می کنند که به آن کوکسیدیواستات می گویند
این دارو در برابر انگل مقاومت کرده و باعث ایمنی در پرندگان می شود .
بهتر است قبل از شیوع بیماری در گله و بروز تلفات این دارو را استفاده کرد
به عنوان نتیجه می توان گفت بیماری وسلامت پرنده در ارتباط مستقیم با وضعیت بهداشتی مزرعه است .
در جایی که پاکیزه باشد پرندگان بدون مورد بالینی کوکسیدیوز ایمنی را افزایش می دهند.شرایط غیر بهداشتی اغلب منجر به موارد بالینی می شود که باید درمان شود
در این بخش نظری ثبت نشده است.